Dzisiejszy raport (kalendarium, analizy makroekonomiczne, krótkoterminowe prognozy walutowe oraz analiza techniczna) w ciągu 15 minut będzie dostępny na stronie internetowej mBanku pod adresem:

http://www.mbank.pl/pobierz/serwis-ekonomiczny/komentarz-dzienny/daily_2018_04_13.pdf

Dziś decyzja agencji S&P

Dziś w godzinach popołudniowych agencja Standard & Poor’s opublikuje wyniki przeglądu ratingu Polski. Spodziewamy się, że bieżący rating (BBB+) zostanie utrzymany bez zmian, ale podniesiona zostanie jego perspektywa (ze stabilnej na pozytywną). Naszym zdaniem za takim krokiem, obok wyższej niż w przypadku innych agencji skłonności do zmiany perspektywy, przemawiają dane z polskiej gospodarki z ostatnich kwartałów. Są to: (1) wysoki i wyższy od oczekiwań wzrost PKB; (2) poprawa wskaźników fiskalnych (spadek deficytu i długu publicznego, prawdopodobne obniżenie szacunków deficytu strukturalnego); (3) strukturalna poprawa zrównoważenia zewnętrznego i spadek zadłużenia zagranicznego; (4) możliwość wygaszenia sporu z UE.

W dzisiejszym raporcie:

Wzrosty inflacji dopiero przed nami

Korzystając z okazji, że wczoraj opublikowana została inflacja w Rumunii (prawie 5,0% r/r – powyżej oczekiwań), a dziś czekamy na inflację polską (1,3% według odczytu flash), warto przyjrzeć się temu, co sprawia, że inflacje w obu krajach tak znacząco się różnią. Na celownik bierzemy inflację bazową oczyszczoną z wpływu zmian podatkowych (HICP constant tax rates), aby zniwelować wpływ zaburzeń podatkowych w Rumunii z 2016 roku oraz skupić się stricte na tendencjach cyklicznych.

Co sprawia, że do pewnego momentu inflacje bazowe w Polsce i Rumunii poruszają się mniej więcej w ten sam sposób i na podobnych poziomach a później następuje silne dywergencja (uwaga – HICP dla Polski jest zaburzony przez zagadkowy spadek cen usług finansowych)? Chciałoby się powiedzieć, że różnica w cyklicznej pozycji obu gospodarek. Mierząc ją stopą bezrobocia – ewidentnie tego nie widać bez przyjęcia znacząco odmiennych szacunków stopy bezrobocia naturalnego. Można też przyjąć inny punkt odniesienia i odwołać się – wzorem poprzednich bankierów centralnych w Polsce, do ducha polskiej gospodarki. Pozostańmy jednak przy bardziej przyziemnym wnioskowaniu. Zmiany w inflacji doskonale tłumaczy odmienne zachowanie kursu walutowego, a moment dywergencji obu ścieżek inflacji zbiega się doskonale z ostatnim epizodem umocnienia złotego (przypomnijmy, że do dolara ruch był zdecydowanie większy). Zdajemy sobie oczywiście sprawę, że przełożenie kursu walutowego musiałoby być szybkie i natychmiastowe – w zasadzie przeczy to opóźnieniom obecnym w większości „dużych” modeli gospodarki. Ale czy narracja o skróceniu czasu dostaw, krótszym życiu produktu, czy wreszcie potężnej konkurencji na rynku nie tłumaczyłaby doskonale, że przełożenie kursu na ceny może być dużo szybsze?

Reasumując, brak silnego wzrostu inflacji w Polsce można uznać za fenomen zupełnie normalny i wynikający w dużej mierze z zachowania kursu walutowego. Jako że ten ostatni korzystał przez 2 lata niejako z ‘’premii’’ (w tym przypadku premię traktujemy jako oczywiste odchylenie od wartości fundamentalnej, do której prędzej czy później musi dojść), która wygenerowała się w postaci deprecjacji po wyborach parlamentarnych z 2015 roku, trajektorię aprecjacji łatwo było utrzymać, zwłaszcza że wspierała ją i potężna poprawa cykliczna gospodarki i pozytywne zmiany w polityce fiskalnej. W kategoriach krańcowych – a tak należy na to spoglądać w świetle sposobu przetwarzania informacji przez rynek – trudno będzie choćby powtórzyć dotychczasowe uzyski, a otoczenie globalne stało się zdecydowanie mniej sprzyjające (inny poziom i kierunek stóp procentowych). Tym samym aprecjacja złotego nie będzie trwała a w ujęciu rocznym kurs niedługo znajdzie się na terytorium deprecjacyjnym. W połączeniu z presją na ceny w sektorze usług wywinduje to inflację bazową do 1,6-1,8% do końca roku. Niby niewiele, ale oznacza to potrojenie bieżącego wskaźnika ze wszelkimi konsekwencjami do rynku stopy procentowej. 

Przegląd wydarzeń:

–      GUS: Deficyt sektora rządowego i samorządowego w 2017 roku wyniósł 44,079 mld zł wobec 45,868 mld zł w 2016 roku.

–      Morawiecki Rząd zamierza przeznaczyć na termomodernizację 25-30 mld zł w ciągu 10 lat.

–      Eurostat: Produkcja przemysłowa w Polsce, wyrównana dniami roboczymi, wzrosła w lutym o 7,5 proc. rdr, po wzroście o 6,3 proc. rdr w styczniu.

–      EUR: Inflacja w marcu wciąż nie wskazywała oznak trwałego wzrostu do celu (Minutes EBC). Bankierzy wyrazili zaniepokojenie o potencjalne negatywne skutki wojen handlowych.

–      EUR: Produkcja przemysłowa w lutym spadła o 0,8 proc. mdm, podczas gdy poprzednio spadła o 0,6 proc., po korekcie z -1,0 proc.

–      USA: Liczba osób ubiegających się po raz pierwszy o zasiłek dla bezrobotnych w ubiegłym tygodniu o 9 tys. do 233 tys. Analitycy spodziewali się, że liczba nowych bezrobotnych wyniesie 230 tys.